HOBO 11

Obstructieve slaapapneu (OSA) is een stoornis waarbij tijdens de slaap perioden van

ademstilstand of ernstig verzwakte ademhaling voorkomen. Oesophagale drukmeting dmv een

neussonde wordt beschouwd als de gouden standaard techniek om ademhalingsinspanning te meten

tijdens polysomnografisch onderzoek in het kader van OSA. Echter, in de klinische praktijk wordt

deze neussonde niet vaak gebruikt omdat het inbrengen tijdrovend is, de neussonde niet altijd

verdragen wordt of zelfs de slaap van de patiënt kan verstoren. Verwacht wordt dat een

niet-invasieve methode beter wordt verdragen wat bijdraagt aan het (slaap)comfort van de patiënt

en een betere diagnose & behandeling. Niet-invasieve technieken zijn gebaseerd op een sensor die

een drukmeting uitvoert op de sternal notch (de ruimte tussen de sleutelbeenderen onderaan het

strottenhoofd) en op oppervlakte elektromyografie (EMG) van het diafragma. Met deze technieken

is het echter niet mogelijk om een directe relatie tussen het signaal en de

ademhalingsinspanning te meten. In dit project wil Hobo een niet-invasieve methode ontwikkelen

voor het meten van ademhalingsinspanning in een klinische setting. Belangrijk onderdeel hiervan

is het ontwikkelen van algoritmes om de signalen zo te bewerken dat deze een optimale

representatie geven van de ademhalingsinspanning.

HOBO 8

Dit project richt zich op epilepsie- en Parkinsonpatiënten. Epilepsie patiënten hebben soms

non-convulsieve aanvallen: uren durende aanvallen met o.a. subtiele tekenen van

bewustzijnsverlies en angst. Deze kunnen alleen met langdurige EEG monitoring en analyse worden

vastgesteld. Sommige Parkinson patiënten kunnen plotseling ‘bevriezen’ tijdens het lopen en

kunnen dan niet meer verder lopen. Dit is te ontdekken door voortdurend het EEG te monitoren en

een speciaal ritme te herkennen. Bij herkenning van dit ritme krijgen de patiënten een ‘cue’

(lichtje of geluid) waardoor ze ongestoord kunnen blijven doorlopen. De huidige monitoren zijn

zeer groot en via draden verbonden aan het hoofd. Continue monitoring is daarom niet mogelijk en

de monitoring heeft een grote impact op de kwaliteit van leven van de patiënt.

Het doel van dit project is om een draagbaar EEG versterker- en analysesysteem te ontwikkelen

dat gebruikt kan worden buiten de ziekenhuisomgeving. De functionele eisen van dit systeem zijn:

- Het moet (non-invasieve) EEG-signalen analyseren en interpreteren.

- Laag energieverbruik.

- On-chip contextgevoelige en patiëntspecifieke analyse.

- Mogelijkheid tot data-opslag en cloud-connectie.

Hobo werkt in dit project samen met andere partijen (TU/e, Dondersinstituut en het Radboud UMC).

Hobo ontwikkelt het klinische deel van de nieuwe algoritmen en de klinische testen, de andere

partijen richten zich op de architectuur, circuittechniek en systeemintegratie.